เมื่อวันอาทิตย์ที่ 23 ธันวาคม พ.ศ. 2554 เวลา 09.34 น. ณ.ตลาดวันอาทิตย์ ที่เมืองมาลัง หรือภาษาอินโดนีเซียเรียกว่า Pasar Minggu. ผมและเพื่อนได้เดินผ่านไปตามร้านต่างๆ ที่วางขายสินค้าต่างๆ โดยเฉพาะสินค้าที่วางขาย ที่ไม่เหมือนใคร และผมกับเพื่อนน่าจะคบคิดประมาณว่า ร้านที่ขายพันธบัตรอินโดนีเซีย และเงินตราสกุลของอินโดนีเซีย อันเป็นที่ระลึกนั้น ได้รับความสนใจอย่างมากสำหรับผู้คนที่ผ่านไปมา แต่อย่างไรก็ตาม ผมก็ได้สอบถามเพื่อนชาวอินโดนีเซียหลายคน จึงได้รู้ประมาณว่า สาเหตุที่พันธบัตรอินโดนีเซีย และเงินตราสกุลอินโดนีเซีย ชุดที่ระลึก จนเป็นที่สนใจผู้คนทุกระดับ และผู้ที่ชอบสะสมของเหล่านี้ ส่วนหนึ่งมาจากความรู้สึกที่ว่า พันธบัตรอินโดนีเซีย ที่เริ่มตั้งแต่ยุคซูการ์โน และพันธบัตรยุคซูฮาร์โต สำหรับนักสะสมของเหล่านี้ ต่างยอมรับว่า เป็นของละลึกที่หายากสำหรับพวกเขา โดยเฉพาะชาวอินโดนีเซียปัจจุบัน ที่มักลืมเลือนไปกับพันธบัตรอินโดนีเซียแบบใหม่ โดยเฉพาะพันธบัตรที่ออกใหม่ในช่วงยุคเปลี่ยนผ่าน หรือหลังยุคระเบียบใหม่เป็นต้น
ข้อมูลเพิ่มเติม การขายพันธบัตรเก่า และเงินตราเก่า เพื่อการสะสม หรือเก็บไว้เป็นที่ระลึกนั้น เป็นสิ่งต้องห้ามอย่างมากในยุคประธานาธิบดีซูฮาร์โต เพราะประธานาธิบดีซูฮาร์โตพยายามที่จะให้การนิยามพันธบัตร และเงินตรา เพื่อเป็นเงินตราในการจับจ่ายใช้สอย และมิให้นำพันธบัตร เงินตรา เหล่านี้ถูกนำมาขาย สำหรับนักสะสม แต่หลังยุคระเบียบใหม่ สภาร่างรัฐธรรมนูญอินโดนีเซียเห็นชอบให้มีการยกเลิกข้อกฏหมายที่มิให้ขายพันธบัตร และเงินตรา
ขอดูตัวอย่างธนบัตรชัดๆได้ไหมค่ะ
ตอบลบ